جمله‌ی اردیبهشت ماه ۱۳۹۷

جمله‌ی این ماه که در زیر آورده شده و در بخش جملات ماه می‌نویسم از کتاب “هفت عادت مردمان مؤثر” انتخاب شده است و در ادامه برداشت‌هایی ازین جمله را می‌نویسم.

اندیشه ای بکار تا عملی درو کنی.

عملی بکار تا عادتی درو کنی.

عادتی بکار تا مَنشی درو کنی.

مَنشی بکار تا تقدیری درو کنی.

خط دوم از جمله‌ی ماه

در خط دوم عمل و عادت به یکدیگر مرتبط شده‌اند. به این معنی که عادت، اصلی درونی شده است.  در جمله‌ی اول داشتن اندیشه یا همان دانستن برای انجام عملی به صورت پیش‌نیاز آورده شده است. سه عنصر زیر از پایه‌های درونی‌سازی یک عادت است:

۱-دانش یعنی اینکه بدانیم چه کاری را باید انجام دهیم.

۲-مهارت یعنی اینکه بدانیم به چه شیوه‌ای آن کار را انجام دهیم.

۳-اشتیاق یعنی اینکه میل به انجام آن کار را داشته باشیم.

شاید در دوران نوجوانی اشتیاق دستیابی به شخصیت بهتر یا انجام کاری مفید برای خانواده را داشته باشیم اما شیوه‌ی انجام آن را ندانیم. پس در این مورد با یک عادت مواجه نیستیم.

خط سوم از جمله‌ی ماه

در ادامه گفته شده است که “عادتی بکار تا منشی درو کنی” در اینجا بحث مَنش یا همان character، ثمره ی عادت عنوان شده است. اگر بخواهیم بدون درونی‌سازی اصول و به وجود آوردن عادت‌ها رفتاری را از خودمان بروز دهیم آنگاه در طولانی مدت این رفتار‌ها که درونی نشده‌اند با شخصیت ما متعارض گشته و تزویر و ریا در اعمال ما نمود پیدا می‌کنند. ( در مورد تفاوت مَنش (هویت) و شخصیت – Personality و Character مطالب زیادی در اینترنت وجود دارد و اگر مجالی بود در پست دیگری به بهانه‌ای در این مورد خواهم نوشت.)

برای مثال فردی را در نظر بگیرید که بدون مطالعات کافی بر روی روش‌های مذاکره و بدون تجربه‌ی خاصی در این زمینه (بدون درونی کردن عمل مذاکره برای خودش و تبدیل آن به عادت) در یک جلسه‌ با اعضای یک شرکت به عنوان نماینده حاضر شده باشد.

در این صورت احتمالا قبل از جلسه با تعجیل چند مقاله در اینترنت درباره‌ی مذاکره و روش‌های امتیاز‌گیری در جلسات بخواند. در اینجا مشخص می‌شود که منش و رفتار فرد با شخصیت فرد که نشانی از شخصیت مذاکره‌گر ندارد به تعارض خورده و در جلسه به طرف مقابل متکی خواهد بود و استقلال رأی نخواهد داشت. این موضوع با تحت فشار قرار دادن فرد در مذاکره لو می‌رود.

در خط پایانی میخوانیم:

” مَنشی بکار تا تقدیری درو کنی.” به این معنی است که رفتار و عادت‌های ما با شکل دادن به تعاملات ما با دنیای بیرون سرنوشت ما را رقم خواهند زد.

استراتژی‌های مذاکره که با تعجیل و بدون تبدیل شدن به عادت پیاده‌سازی شوند اگرجه در ابتدا به دلیل تزویر و ریا، برای افراد دیگرفریبنده خواهند بود اما تحت تنش و فشار آشکار خواهد شد و  این عمل بدون عادت تاثیر مثبتی در روند زندگی و سرنوشت فرد نخواهد داشت.

این موضوع را با دوستان و همکارانتان به اشتراک بگذارید.